Walory turystyczno-krajoznawcze Gminy Solina

Gmina Solina położona jest na obrzeżach Jeziora Myczkowieckiego i Jeziora Solińskiego
w Bieszczadach. Ponad 80% jej powierzchni zajmuje Wschodniobeskidzki Obszar Chronionego Krajobrazu, a część południową Park Krajobrazowy Doliny Sanu i Ciśniańsko -Wetliński Park Krajobrazowy. Wyjątkowego uroku dodają okolicy dwa śródleśne zaporowe zbiorniki wodne na Sanie o urozmaiconej linii brzegowej, wciśnięte między strome, wyrastające wprost z wody wzgórza z rozlicznymi zatokami, fiordami i wyspami oraz wyjątkowo malowniczym otoczeniem. Rozlewające się szeroko Jezioro Solińskie (większe) o pow. 22 km2 i pojemności 500 mln. m3 wody oraz Jezioro Myczkowieckie (mniejsze) o pow. 2 km2 mieszczące 11 mln m3 wody. Te duże akweny wodne zasilają w czystą wodę źródlaną dwie górskie rzeki: San i Solinka spływające wraz z licznymi dopływami z terenów źródliskowych. Duża lesistość terenu o bogatej florze i faunie, gęsta sieć rzek
i potoków górskich o barwie kryształu, a także odkryte widokowe wzniesienia i grzbiety górskie
z rozległymi panoramami na okolice bieszczadzkich jezior nadają tej gminie niepowtarzalnego uroku.
Z łagodnych i miejscami odkrytych wzgórz wznoszących się nad wodami obu zalewów, między którymi rozsiane są wsie letniskowe i ośrodki wczasowe, można podziwiać rozległą panoramę rozlewających się między nimi toni wodnych i najwyższych partii górskich Bieszczadów. Z uwagi na walory krajobrazowe i przyrodnicze gmina Solina należy do najbardziej atrakcyjnych regionów turystycznych w kraju.

Pierwotna przyroda, duże zalesienie, brak obiektów przemysłowych w okolicy, wyjątkowe nasłonecznienie o każdej niemal porze roku, a także barwne dzieje tych, rzadko zaludnionych dziś ziem, przyciągają od dawna miłośników wypoczynku, fotografików, malarzy, myśliwych, wędkarzy, poszukujących ciszy i spokoju obserwatorów przyrody a także amatorów rekreacji na trasach turystycznych i w ośrodkach wczasowych.

Każdy znajduje tu coś miłego i ciekawego dla siebie. Wielbicieli sportów wodnych przyciągają akweny obu bieszczadzkich jezior – myczkowieckiego i solińskiego, lotniarzy – nowe szybowisko lotniarskie na stoku masywu Jawora (742 m) w Solinie oraz 2 słynne bieszczadzkie szybowiska górskie w pobliskim Weremieniu i w Bezmiechowej w Górach Słonnych, zaś pragnących wypocząć wczasowiczów – ośrodki wypoczynkowe w Polańczyku, Solinie, Myczkowcach, Bukowcu, Wołkowyji i innych miejscowościach.

O każdej porze roku możemy tutaj ciekawie wypoczywać. Wiosna wita przybyszów kobiercami kwiatów, niezliczonymi odcieniami zieleni, świergotem ptaków i coraz dłuższym, ciepłym dniem. W upalne lato rzeki, strumienie górskie, mroczne połacie lasów i akweny wodne chronią przed żarem słonecznym. Jesienią różnobarwnie odziane lasy zadziwiają turystów pejzażem gorącym, złotem i czerwienią utkanym. Zimą okrywają się góry białym futrem śniegowym i fascynują iskrzącymi ozdobami mrozu. Pokrywa śnieżna zalega tu prawie przez 120 dni w roku. Ruszają wówczas wyciągi narciarskie w Wojskowym Zespole Wypoczynkowym „Jawor” w Solinie,
w Polańczyku, w Bukowcu, w pobliskim Weremieniu. W odległości zaledwie 20 km – w Ustrzykach Dolnych – zlokalizowano kilka wyciągów narciarskich o dobrze utrzymanych stokach, prowadzących profesjonalne szkoły nauki jazdy na nartach.